Na De Oorlog

Na De Oorlog biedt gastlessen aan scholen aan, vanaf groep 7-8 op de basisschool. Een gastspreker vertelt een persoonlijk verhaal, waarna een discussie volgt over oorlog, vooroordelen, racisme, uitsluiting.

Wakter Roozendaal is één van die gastsprekers:

Wat was ik trots! Ik was 10 jaar en mocht met oom Fred mee naar de KRO-studio in Hilversum. Bij een repetitie van het radio-orkest zat ik achter zijn xylofoon. Wat speelde die man weergaloos vaardig, onwaarschijnlijk precies.

Achteraf weet ik: daar heeft hij zijn leven mee gered!

Naar Westerbork neemt Fred Roozendaal zijn accordeon mee. Niet zijn liefste instrument, maar het is een gouden greep. Hij speelde in het kamporkest. Gemmeker, de gevreesde kampcommandant, vindt zijn spel zo mooi dat hij zich door mijn oom Fred accordeonles laat geven. Wat niet betekende dat ook hij als Jood niet in elkaar geslagen kon worden.
Al snel moet Fred op pad naar Amsterdam om voor Gemmeker een accordeon te kopen. “Ga niet terug naar Westerbork”, zegt zijn halfzusje Greetje die hij stiekem ontmoet, terwijl zij zit ondergedoken. “Ik moet wel”, zegt Fred. “Als ik niet terugkom, worden er voor mij 10 Joden doorgestuurd naar het oosten.” Fred gaat terug, Greetje wordt uiteindelijk verraden en overleeft Auschwitz.
Toch voelde mijn oom Fred zich als gemengd gehuwde Jood redelijk veilig. Zijn Duitse vrouw had in de oorlog het leven geschonken aan een meisje, dat daarmee even Duits als Joods was. De Duitsers durfden zulke Joodse ouders niet direct af te voeren naar de vernietigingskampen.
Opeens ontslaat Gemmeker Fred Roozendaal uit Westerbork. Was dit een gunst?
Diezelfde week worden andere gemengd gehuwden, ondanks eerdere beloften, alsnog naar Duitsland afgevoerd...
Daarna wordt hij als dwangarbeider in Groote Keeten te werk gesteld. Om aan de Atlantikwall te bouwen.
Opnieuw vormt hij met professionele collega’s ’s avonds in een café een orkestje. Bij de timmerman bestelt hij houten latjes, en bouwt daar zelf een xylofoon van. Het op toon brengen van die houtjes was geen probleem, hij had een absoluut gehoor.

Aan de hand van het verhaal van oom Fred (met dat van tante Greet) vertelt Walter Roozendaal over het riskante artiestenleven in de concentratiekampen.
En hij neemt zijn accordeon mee. Of misschien wel een xylofoon…

Klik hier voor meer informatie.